Do tej książki nikt nie musiał mnie namawiać. Z racji wykonywanej przeze mnie pracy sięgnięcie po tę pozycję było wręcz obowiązkiem. Tytuł `€žJaskinia hałasu`€ kojarzy mi się z jakąś prehistorią, początkiem oraz pierwotnymi instynktami.
Sama forma wydania książki nasuwa klimat kserowanych zine`€™ów zawierających coraz to lepsze kąski w postaci zarchiwizowanych artykułów, plakatów czy zdjęć. Czarno-biały gazetowy druk w połączeniu z oldschoolowymi wstawkami oraz książkowym charakterem daje niepodważalny smak zebranego materiału. Na początku myślałam, że cena książki jest wygórowana, ale jak się później okazało, myliłam się. Z jej dostępnością też nie ma większego problemu.
Książka podzielona jest na kilka rozdziałów, które mają ułatwić skategoryzowanie poszczególnych treści w odniesieniu do pożądanych odpowiedzi na zadane pytania.
Wypowiedzi te nasycone są sporą ilością emocji wytworzonych przez Uczestników, są przedstawione w taki sposób, że Czytelnik jest w stanie odtworzyć sobie opowiadaną przez nich historię.
Nie da się ukryć, iż historie zawarte w treści książki sięgają okresu, gdy moje istnienie nie było jeszcze planowane. Muszę przyznać się do tego, czemu aż tak bardzo związałam się z tą książką. Swego czasu, kiedy to i mnie dopadło tak zwane `€˜zbieractwo`€™ wszystkiego i zewsząd (dotyczące metalu rzecz jasna), moją obsesją był zespół Vader. Czytając o tej jakże zacnej kapeli, buzia sama mi się uśmiechała a serducho napawało dumą na myśl o tym, że `€žja już to wiedziałam wcześniej i mam to i to`€. Jestem pełna podziwu dla autorów, którym udało zebrać się tak bogaty i pełen historycznych elementów materiał, a przede wszystkim jestem pełna zachwytu w stosunku do zawartych w treści emocji opowiadających, którzy przedstawiają fakty dotyczące polskiego undergroundu mówiąc niczym o swojej pierwszej `€žGwiazdce`€.
Dochodząc do ostatnich stron książki byłam już niemal pewna, że świat przedstawiony w opowieściach jest bliski mojemu postępowaniu i zaangażowaniu w początkach mojej własnej przygody z metalem. Niemniej jednak postęp technologiczny jak i dostęp do informacji znacznie się zmienił. Z perspektywy czasu, mając naście lat nie miałam bezpośredniego dostępu do komputera i Internetu, sama polegałam na kserowaniu i kopiowaniu materiałów od `€˜starszych kolegów`€™. Do dziś w swojej kolekcji mam segregator pełen skserowanych artykułów, zdjęć, a półka urywa mi się pod skopiowanymi płytami (zdecydowanie w mniejszej ilości kasetami).
Mój ulubiony cytat z tej książki należy do Piotra `€žGąsiora`€ Darczuka, a brzmi on: "Underground nas stworzył, ulepił z czystych intencji, bo sam w sobie był tworem ludzi, którzy nie godzili się na istniejący ład." To zdanie stało się myślą przewodnią mojego dalszego postępowania, i motywacją do kontynuacji tego, co inni rozpoczęli.
Owszem, można by przyczepić drobnych błędów interpunkcyjnych czy literowych, ale zważając na to, iż jest to pierwsze wydanie, można przymknąć oko, ponieważ treść nadrabia wszelkie niedociągnięcia. Sama nie wiem, kiedy `€˜zleciało`€™ mi te 245 stron.
Książka ta jest pewnego rodzaju przewodnikiem po polskim undergroundzie, pomaga zrozumieć nam, tak zwanym `€˜małolatom`€™ (hehe!) jak wielkie znaczenie miało zdobycie wymarzonego plakatu, kasety (tudzież płyty) czy artykułu o ulubionej kapeli.
Dla mnie z całą pewnością ta pozycja stanie się pewnego rodzaju wzorem oraz kierunkowskazem. Dotychczas nie byłam zbyt świadoma, w czym tak naprawdę tkwię i co realizuję, a praca przeze mnie wykonywana wymaga wręcz ciągłego samodoskonalenia i poznawania nowych, jak i przełomowych faktów ze świata metalu.
Mam to niebywałe szczęście, że poszczególną wiedzę jak i szacunek do oldschoolowych klimatów przekazały i dalej przekazują mi osoby czynnie tworzące polskie podziemie. W tym miejscu chciałam im serdecznie podziękować nie tylko za wkład pracy, jaki włożyli w świat, w którym teraz uczestniczymy, ale także za poświęcony czas i otwartość na młode umysły.
Przeczytanie tak wartościowych słów sprawiło, że mam szacunek jeszcze większy do dalej ukazujących się Zinów, a raczej formy ich publikowania, która wciąż ulega poprawie. Jedno jest pewne. Potrzebowałam tak silnego bodźca, żeby docenić i zrozumieć pewne rzeczy oraz upewnić się, że droga, którą wybrałam parę lat temu jest słuszna i zasługuje na dalsze tworzenie. Teraz nie pozostało nic innego jak oczekiwanie na wydanie `€˜Metalowców`€™.
Tę pozycję książkową polecam każdemu, a przede wszystkim tym, którzy nie mieli przyjemności urodzić się w czasach, kiedy powstawał underground, a chcieliby nadrobić zaległości. Wydaje Ci się, że o polskim metalu wiesz już wszystko? Przeczytaj, a zobaczysz, że wcale tak nie jest.