Pierwszy raz od niepamiętnych czasów, kupiłam bilet tydzień wcześniej, naszykowałam asortyment w torebce i wybrałam odpowiedni strój na wieczór. Normalnie jak za czasów moich pierwszych gigów. Jadąc do Mega Club`€™u, gdzie ostatni raz byłam jakieś 3 lata temu, przypomniało mi się, czemu tam nie jeżdżę. Przejazd przez Katowice to dramat! W mojej głowie rozkmina dotycząca parkowania pod klubem, bo przecież kiedyś oblężenie aut było nie do opanowania. Okazało się, że przez te lata wyrósł jakiś hipermarket i większego problemu z zaparkowaniem nie było. Owszem, na zewnątrz stały jakieś grupy ludzi, ostro dyskutujące o najbliższych występach, ale nie oznacza to, że nie dało się dostać do drzwi. Wręcz przeciwnie. Praktycznie od samego wejścia zaczęłam spotykać znajomych, więc zaczęło się: przytul-przytul, cmok-cmok, klachy, uśmieszki i inne takie. Po drodze jeszcze stoisko z merch`€™em, czyli jak zostawić jak największą ilość pieniędzy. Popisowo zasłoniłam sobie lewą stronę twarzy, co by nie zerkać i przypadkiem nie zobaczyć czegoś, co zaraz mogło okazać się niezbędne do mojej egzystencji.

No i masz! Oczywiście spóźniłam się na występ Totem`€™u. Fakt, załapałam się na trzy ostatnie wałki, ale jak to się ma do całego występu. To, co mnie zaskoczyło, to fakt, że na scenie było więcej niż zwykle pożyczonych muzyków z innego band`€™u. Nie rozmyślajmy nad tym za dużo. W ostatnim wale, gościnnie na wokalu mogliśmy usłyszeć Auman`€™a z Frontside. Nie jest to pierwszy ich wspólny występ, który miałam okazję zobaczyć, aczkolwiek wczorajszy, uważam za najbardziej udany. Nie da się ukryć, że Wera jest fantastyczną, charyzmatyczną i nieziemsko utalentowaną frontman`€™ką, dlatego też żałuję, że tego wieczoru załapałam się tylko na końcówkę występu. Pocieszający jest jedynie fakt, iż nie jest to pierwszy i ostatni raz ;-)

Czas na odwiedziny baru`€Ś 7up moi Drodzy! W końcu trzeba zadbać o bezpieczny powrót. Kolejny dobry moment na spotkanie znajomych. Między innymi przewinęła się ekipa ze studia tatuażu Rock`€™n`€™roll, mój ulubiony bębniarz, który nie opuszcza żadnego muzycznego show `€“ tak, o Tobie myślę ;-), kilka jednostek z lokalnych kapel oraz twarze, które pojawiają się zawsze i wszędzie na metalowych gigach.

Co dalej`€Ś No tak, dziewczyny z Frontside. Wiele razy wspominałam i wiele razy jeszcze pewnie wspomnę, że zespół Frontside zawsze kojarzył mi się z niekontrolowaną, pozytywną energią. Mimo, iż muza niekoniecznie należy do moich ulubionych, mam do tego sentyment (tu mogę przytoczyć moją opowieść o pierwszym metalowym koncercie, zrozumiecie dlaczego tak jest). Występ został wzbogacony o osobę Astka. Zawsze zastanawia mnie cały kult Jego postaci, który nie da się ukryć, ma `€˜to coś w sobie`€™, ale czy można mówić, że Auman `€˜tego nie ma`€™? To już pozostawiam subiektywnej ocenie. Jak dla mnie obaj sprawdzają się w tej roli znakomicie. Nie mogło zabraknąć kluczowych utworów, co zabawne, niezależnie od klimatu, wszyscy (albo większość) ludzi zna te teksty, ze mną na czele hehe.

Po tym występie nie wiedzieć czemu cała horda ludzi pod sceną tłumnie przemieściła się w przeciwnym kierunku do sceny. Nie wiem czy to efekt `€˜wymiany`€™ odbiorców muzy kapel 1-2 i 3-4 czy po prostu doszło do masowego pragnienia wypicia browara. Wiem co! Czas na fociszcze, autografy i inne szmery bajery na pamiątkę.

Występ Hate, powiedzmy drugiej gwiazdy wieczoru, niestety nie urwał mi przysłowiowo dupy. Być może jest to efektem klimatu, scenografii, muzy. Nie wiem, dla mnie jest to zbyt dalekie by dopieścić moje zmysły, po prostu nie w tę stronę. Nie oznacza to, iż uważam, że nie dali rady, nawalili czy coś w tym rodzaju. Po prostu trudno mi to obiektywnie ocenić (czy ocena jednostki jest w ogóle obiektywna?), więc z chęcią pominę dalsze podążanie w rozminie na temat tego występu.

Decapitated`€Ś Decapitated`€Ś opętało umysły wszystkich fanów oczekujących niecierpliwie pod sceną. Dzięki uprzejmości lasek z FS (dzięki wielkie chopaky!) mogłam zobaczyć przygotowanie tej death metalowej formacji`€Ś Czemu tak jest, że wydaje nam się (mam na myśli słuchaczom), że tak profesjonalna kapela wychodzi na scenę, robi rozpierdol i niczym się nie przejmuje. Otóż wcale tak nie jest! Chłopaki pilnują wszystkiego, by było na jak najwyższym poziomie, widać, że zależy im, aby nie zawieźć oczekujących na rozkurw fanów. Zmęczenie po zejściu ze sceny oznaczało tylko jedno. Dali z siebie wszystko! Reakcja odbiorców pod sceną też nie pozwala myśleć inaczej. Występ mocno na tak! Ten band z całą pewnością można zaliczać do dumy polskiej sceny death metalowej.

Koncert zaliczam do bardziej udanych, częściowo poczułam się jak kiedyś, kiedy bardziej emocjonalnie odbierałam bodźce związane z muzą na żywo, a przede wszystkim dzięki ludziom, z którymi miałam okazję spędzić ten wieczór. Niech żałują ci, co się nie wybrali i na przyszłość brać urlopy, rozbijać świnki skarbonki przybywać tłumnie na balety!